تا که بودیم نبودیم کسی          کشت ما را غم بی همنفسی

تا که رفتیم همه یار شدند        خفته ایم و همه بیدار شدند

قدر ایینه بدانیم چو هست        نه د ر ان وقت که افتاد و شکست...